Nostalgisch fietsen naar Egelshoek

Gisteren fietste ik naar Egelshoek. EgelsWAT? Nou, naar Egelshoek dus. Nooit van gehoord? Ik ook niet tot gisteren. Daarom was het des te spannender wat ik daar zou aantreffen.
Nu liep mijn route niet helemaal tot in Egelshoek, maar ik bleef iets ten zuiden ervan. Het was een bijzondere route.



Het begon met 'nostalgie langs het kanaal'. Ik vind het altijd mooi om te zien hoe oude, industriële panden bewaard blijven tussen het nieuwbouwgeweld. Langs het Merwedekanaal vond ik er zomaar enkele.

NV Draadindustrie Neerlandia, een fabriek uit begin vorige eeuw, waar o.a. prikkeldraad, gaas en spijkers werden gemaakt. Tegenwoordig is het een appartementencomplex met een horecavoorziening.

Het pand van de "Eerste Nederlandsche Fabriek van Gereedschappen"

De Mobach Keramiekfabriek. Inmiddels industrieel erfgoed, maar nog steeds in gebruik.

Het voormalige pand van de Coöperatieve Stichtsche Olie- en Lijnkoekenfabriek.

Tijdens mijn studie roeide ik op het Merwedekanaal, waar ik zojuist langsfietste. Ik herinner me van vroeger dat het, bij noordelijke wind, naar kattenvoer rook. Die lucht was afkomstig van deze fabriek, toen hier nog koekjes gemaakt werden.

Even verderop stond een huis langs het fietspad waar twee paarden vrolijk naar buiten keken.

Nu ben ik - naar aanleiding van een ritje op een Spaans ezeltje toen ik klein was - bang voor paarden, zeker als ik er zo dichtbij langs moet. Ik schrok dus een beetje, maar dat was voor deze paarden niet nodig.

Op naar de Maarseveense Plassen, met een mooi doorkijkje. 

Door naar de Tienhovense Plassen, via een bijzonder fietspad. Afgesloten voor van alles en nog wat, maar wél toegankelijk voor fietsers. 

Ik vond het een geweldig fietspad, met nog geweldigere uitzichten.

Eindelijk naderde ik dan Egelshoek. Ja, het bestaat echt! Ik had graag het plaatsnaambord gefotografeerd, maar zoals gezegd, ben ik niet in het buurtschap zelf geweest. 

Na de spannende ervaring van de kennismaking met Egelshoek, lunchte ik aan een picknicktafel, samen met twee heren (die ten tijde van het maken van de foto alweer vertrokken waren). 

Mijn route ging verder via Bilthoven en Groenekan, terug naar Utrecht. 

Mijn fietstocht eindige met 'nostalgie op het Domplein'. Deze week is het introductieweek voor de nieuwe eerstejaarsstudenten. Zij trekken in groepjes door de stad om die te leren kennen. Ik hielp twee meiden met het vinden van een object dat zij op een foto hadden meegekregen. Dat object bevond zich ook op het Domplein, ze waren dus dicht in de buurt.  

Dit voorval deed mij erg denken aan mijn eigen introductietijd. Ik hoop dat deze meiden net zo'n leuke studietijd in Utrecht zullen hebben als ik destijds had. Met een vette glimlach fietste ik het laatste stukje naar huis. 

Bekijk deze route hier.